نظارت بر طراحی شهری در قالب ضوابط شهرداری، برای داشتن شهری که در کنار زیبایی نیازهای یک شهروند را برطرف کند، از جمله بایدهایی است که مسئولان حوزه شهرسازی و معماری باید در نظر بگیرند.
در این راستا و به هدف براورده شدن اهداف بلند مدت تحقق شهر آرمانی، برگزاری جلسات کمیسیون طراحی شهری از الزامات مدیریتی است. این کمیسیون باید اجتماعی از اساتید شهرسازی، معماری، جامعهشناسی، اقتصاد، مدیریت و دیگر متخصصان دخیل در برنامهریزی شهری باشد و ضوابط شهرداری را در بررسی شرایط در نظر بگیرد و گاه بازنگری کند.
افراد واجد شرایط عضو این کمیسیون، ابتدا نیازهای معماری و شهرسازی جامعه را شناسایی و برآورد میکنند و به اصطلاح مسالهیابی مینمایند و با توجه به کیفیتی که در واقعیت درخور فضاها و مکانهاست، اسنادی تهیه میکنند و به بخش اجرایی شورا ابلاغ مینمایند. نظارت علمی و فنی بر مراحل اجرایی کار تحت ضوابط شهرداری نیز، بر عهده اعضا کمیسیون است.
از مزایای تشکیل کمیسیون طراحی شهری میتوان به این نکته اشاره کرد که اجتماع ظرفیتهای انسانی علمی در حوزه شهرسازی، معماری و جامعه شناختی، یاری دهنده ارتقا سطح کیفیت زندگی شهری است که در سایه آن طرحهای هوشمندانه معماری و شهرسازی امکان تحقق خواهند یافت.
از مواردی که در دستور کار و بررسی کمیسیون طراحی شهری قرار میگیرد میتوان به موارد ذیل اشاره نمود:
نظارت بر طراحی شهری، نظارت بر صدور پروانه ساختمان برای زمینهای به مساحت بیشتر از ۱۰۰۰ متر مربع، بررسی هر طرح در حوزه طراحی شهری ، طراحی مجدد برخی از فضاهای عمومی شهر بنا به نیاز و در خلال ضوابط شهرداری مربوطه( برای مثال باز طراحی میدانهای شهر، خیابانهای موجود و طراحی فضاهایی جدید برای شهر)!
برای مثال در این کمیسیون مواردجزئی زیر نیز میتواند مطرح و تحت ضوابط شهرداری و مهندسی مربوطه بررسی گردد :
ضوابط نما، مسائل مربوط به نوع سنگ، سایت پلان ها و قدرالسهم ها، پلانهای معماری، پاسخگویی به دانشجویان جهت انتخاب پایان نامه (کارشناسی و کارشناسی ارشد(، پاسخگویی به پلانهای معماری زیر ۱۰۰۰ مترمربع
این کمیسیون که الزام وجود آن با تصمیم گیری شورای عالی شهرسازی و معماری در تاریخ ۸ شهریور ۱۳۷۹ به تصویب رسید، از ضروریات غیر قابل انکار برای نظمدهی به ساختار شهری است که هدف آن مطلوب سازی فضای شهر در مقیاس ضوابط شهرداری است.