در اینجا با ساختمانی مواجه هستیم که دارای کاربری تجاری است ولی در مقیاس محله ای که ضوابط شهرداری خاصی بر آن اعمال میشود. ابتدا به تعریف جداگانه واحد تجاری و محله می پردازیم سپس ضوابط شهرداری را بررسی میکنیم.
چگونگی تقسیم بندی فیزیکی شهر، بر اساس نحوه توزیع خدمات شهری، نظام تقسیمات شهری را پدید میآورد که ضوابط شهرداری مختلفی بر هریک حاکم است، این تقسیمات شامل موارد زیر است:
۱- رده شهر و فراتر ۲-حوزه ۳-منطقه ۴-ناحیه 5-محله
پس محله یکی از واحدهای نظام تقسیمات شهری است که کاربریهای متفاوتی میتواند در آن وجود داشته باشد، کاربریهایی بنابر نیاز افراد آن محله و حداقلهای مورد نیاز برای شکلگیری یک محله!
کاربری تجاری یکی از این موارد است که وجود آن در محله خارج از چارچوب ضوابط شهرداری نیست و ضوابط شهرداری مختص به خود را دارد.
کاربری تجاری با توجه به تعداد افراد مراجعه کننده به آن و خدماتی که عرضه میکند، در یکی از دسته های شهری، منطقهای،ناحیهای و یا محله ای جای میگیرد.
برای مثال تجاری رده شهر و فراتر شامل عمده فروشیها و هرچیزی که در مقیاس کلان است میباشد. مانند شعب مرکزی بانکها، شرکتهای تجاری واردات و صادرات کالا، میدان میوه و ترهبار، نمایندگیهای شرکتهای تجاری خارجی و …
در اینجا به طور خاص به بررسی تجاری محله می پردازیم و ضوابط شهرداری مربوط به آن را مرور می کنیم.
این نوع کاربری تجاری مختص محلهای خاص است. اگر به محله خود فکر کنید میتوانید انواع کاربریهای تجاری که مورد نیاز افراد آن محله است را در ذهن خود مجسم کنید. واحدهای خرده فروشی مثل بقالی ، سبزی و میوه فروشی، نانوایی ، خواربار فروشی ، لبنیاتی، خرازی، اغذیه ای، قصابی ، ،مرغ فروشی ، سوپر مارکت ، لوازم التحریر ، رستوران و مواردی از این قبیل.
طبق ضوابط شهرداری حداقل مساحت یک واحد تجاری محلهای ۲۵ متر مربع و حداقل عرض یا دهانه آن ۳٫۶ متر است و حداقل طول یا عمق این کاربری ۶٫۷ متر میباشد.
برخی از این واحدهای تجاری نیز در مجموعه ای مسکونی مستقر هستند که ضوابط شهرداری مرتبط با آنها مشابه واحد تجاری محله ایاست.
https://studioparsmehr.blogsky.com/
https://tshs.tabriz.ir/
http://memar90.blogfa.com/