پارکینگ در واحد های تجاری
پارکینگ از جمله فضاهایی است که همواره درگیر ضوابط شهرداری بسیاری بوده‌است که دانستن این ضوابط ، از الزامات طراحی هر فضا است. ساختمان‌های تجاری نیز از ضوابط شهرداری پارکینگ مخصوص به خود بهره‌مند هستند.
این ضوابط همه چیز یک پارکینگ را تحت پوشش قرار می‌دهد. کاربری، عرض معبر ، ارتفاع، طول، عرض و … .
پارکینگ‌ها به دو دسته پارکینگ مورد نیاز و پارکینگ مزاحم تقسیم می‌شوند که پارکینگ مورد نیاز همان حداقل تعداد پارکینگ با توجه به نوع کاربری بنا است.
ضوابط شهرداری پارکینگ برای کاربری تجاری
درمورد ساختمان‌های تجاری، الزامی است که هر تک واحد تجاری تا مساحت ۵۰ متر مربع یک پارکینگ داشته باشد و هر تک واحد تجاری با مساحت بیشتر از ۵۰ متر مربع ۲ واحد پارکینگ داشته باشد. این پارکینگ‌ها یا باید در فضای سرپوشیده قرار گیرند و یا مازاد فضای باز.
اگر شهرداری تشخیص دهد که امکان تامین پارکینگ برای یک تک واحد تجاری وجود ندارد، در خلال ضوابط شهرداری می‌تواند هزینه ای از کاربر دریافت نماید و پارکینگی عمومی برای آن ملک خاص تامین کند.
در هر مجموعه تجاری مثل پاساژ، بازار، مجتمع‌های خرید بزرگ مثل هایپر مارکت‌های سطح شهر، به ازا هر ۳۵ متر مربع از زیر بنای تجاری، احداث و تامین یک واحد پارکینگ الزامی‌است.
به ازا هر واحد پارکینگ، حداقل مساحت زیر بنا در کاربری تجاری ۲۵ متر مربع می‌باشد.
نکاتی از ضوابط شهرداری در مورد تامین پارکینگ
نکته اول: اگر نتوان در زمینی به تعداد مورد نیاز پارکینگ تامین کرد، تا حداکثر شعاع ۲۵۰ متری از زمین مورد نظر و در ساختمان‌های هم‌جوار آن ملک می‌توان تعداد پارکینگ مورد نیاز را تهیه کرد.
نکته دوم: احداث پارکینگ‌های مزاحم فقط مربوط به یک تک واحد است. برای مثال در یک زیربنای ۲۵۱ متری که سه پارکینگ مورد نیاز است، چون این پارکینگ‌ها مربوط به همان تک واحد خاص هستند می‌توان آن‌ها را به شکل مزاحم در پلان جای‌گذاری کرد. و ذکر این نکته ضروری است که با توجه به ضوابط شهرداری هر تعداد پارکینگ که نیاز داریم فقط یک عدد از آن‌ها می‌تواند مزاحم طراحی شود.
نکته سوم: پارکینگ ویژه معلولین را نمی‌توان از قلم انداخت. طراحی استاندارد یک طراحی است که در آن معلولین را از یاد نبرده باشیم. پس طبق ضوابط شهرداری، به ازای هر ۲۰ واحد پارکینگ باید یک پارکینگ ویژه معلولین نیز داشته باشیم.
