آشنایی با معماری داخلی

در بیان  دقیق‌، معماری داخلی یک موضوع به جای یک حرفه است. معماری داخلی به دلیل افزایش دامنه و مسئولیت طراحان داخلی عمدتا به لطف پیشرفت در فن‌آوری طراحی  (CAD)و آموزش حرفه ای برای طراحان داخلی مورد استفاده قرار گرفته‌است. دوره‌های آموزشی بسیاری در حال حاضر به فراگیران این حوزه در مورد عناصر فنی ساختاری ساختمان‌ها، که شروع به ادغام شدن خط بین معماری و طراحی داخلی کرده‌اند، آموزش می‌دهند. نقش هر دو طراحی داخلی ولی به شدت متفاوت است. در حالی که ممکن است شخصی بیشتر نگران تزیین، مبلمان نرم و پروژه‌هایی با مقیاس کوچک باشد، لیکن فرد دیگری بیشتر نگران پروژه‌های بزرگ‌تر شامل مهارت‌های فنی و هنری باشد. مورد دوم بیشتر مورد مطالعه معماری داخلی خواهد بود.

 

به طور خلاصه، معماری داخلی تعادل هنر و علم طراحی در یک فضای داخلی است که همه عناصر ساختمان را در نظر می‌گیرد. با این حال، یک طراح با آموزش در معماری داخلی نمی‌تواند خود را معمار داخلی بنامد، مگر اینکه اعتبار حرفه‌ای از یک سازمان یا حوزه حرفه معماری داشته باشد. طراحی داخلی حرفه ای وسیع است که تمام جوانب برنامه‌ریزی و طراحی فضاهای داخلی در محیط ساخته‌شده را مد نظر قرار می‌دهد. نقش هر دو طراح داخلی می‌تواند بسیار متفاوت باشد. اما تزیین داخلی تنها مربوط به تزیین و یا هنر فضا از جمله مبلمان نرم و طرح‌های رنگ - پایه است.

معماری داخلی از نگاه حرفه ای

معماری داخلی با طراحی سازه‌ها و فضاهای کاری، از جمله جنبه‌های طراحی داخلی و معماری سر و کار دارد.

معماری داخلی یک زمینه ترکیبی است که طراحی داخلی و معماری را در یک رشته واحد به هم می‌آورد. وظیفه یک معمار داخلی ایجاد طرح‌هایی است که هم مطبوع و هم کاربردی بوده و در ضمن برای تضمین کیفیت و دقت ساختارهای تکمیل‌شده فعالیت می کند. معماران داخلی با سازه‌های مختلف و فضاهای مختلف از مناطق مسکونی تا صنعتی یا صنعتی کار می‌کنند. آن‌ها فراتر از وظایف دکوراتور با طراحی خود ساختار و نیز نظم داخلی پیش  می‌روند.

به دیگر سخن، معمار داخلی طراحی یک ساختمان در داخل بوده که فارغ از نوع خانه است. هم چنین می‌تواند طراحی اولیه، طرحی برای استفاده های بعدی، طراحی مجدد برای تطبیق یک هدف تغییر یافته و یا یک طرح به طور قابل‌توجه اصلاح‌شده از پوسته ساختمان را در بر بگیرد. به طور کلی به عنوان هنر فضایی طراحی محیطی، شکل و عمل، معماری داخلی فرایندی است که در آن فضای داخلی ساختمان‌ها با تمام جنبه‌های استفاده انسان از فضاهای ساختاری طراحی شده‌اند. به عبارت ساده‌تر، معماری داخلی طرحی از فضای داخلی در شرایط معماری است.

در معماری داخلی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- هنر و علم طراحی و نصب درساختمان و فضای داخلی آن‌ها به عنوان یک معمار دارای مجوز و ویژگی‌های فیزیکی مربوطه.

- فعالیت یک معمار داخلی که در آن معماری به معنای ارائه خدمات حرفه‌ای در ارتباط با طراحی و ساخت داخلی ساختمان است که هدف اصلی آن ایجاد آرامش در محل سکونت انسان است.

 

آشنایی با سبک های طراحی داخلی

سبک های طراحی داخلی به مانند دیگر حرفه ها دارای ویژگی ها و تنوع مختص به خود می باشد، که تعدادی از آن ها در پی می آیند:

1. طراحی داخلی مدرن: ساده ترین و دارای پایین ترین مواردی است که باید در تزئینات فضا رعایت گردد. این سبک در میان سبک های طراحی داخلی با ویژگی هایش معرفی می شود، که عبارتند از:

        - استفاده از خطوط ساده، مستقیم
        - عدم اجرای تجمل گرایی و عدم ورود به ریز کاری ها
        - دارای هدف و بر اساس عملکرد
        - استفاده از خلاقیت برای استفاده از فضای حداقلی
        - به کاری گیری شکلها و حجم های ساده

2. سبک مینی مال: این سبک در بین سبک های طراحی داخلی بر استفاده از حداقل ها و نگاه به هدف و عمل و فضای موجود تاکید دارد. کاهش هر چه بیشتر جزییات و تمرکز بیشتر بر عملکرد دارد. در این سبک ضمن طراحی مدرن می توان با اصرار بر فرآیند عملکرد و استفاده از اجزاء ضروری محیطی بر اساس الگوریتم مینیمال ایجاد نمود.

3. سبک معاصر: اغلب دارای عملکردی بر اساس انعطاف پذیری است و حسن آن عدم پایبند بودن به یک سبک یا طراحی ویژه است. این سبک به دلیل ماهیت عدم اعتقاد به روش های خاص دائما در حال تغییر و بروز رسانی است.

 

4. سبک صنعتی: این سبک یکی از سبک های طراحی داخلی با ظاهری سخت و کارگری است و بر اساس آسمان خراش ها و یا ساختمان های بزرگ و بلند مرتبه شکل گرفته است. سبک صنعتی بر اساس نامش بر گرفته از سالن های بزرگ بهم پیوسته و چند منظوره بنا شده است.

 

5. سبک روستیک: این سبک بر دو مبنای حرفه سنگ تراشی در معمری رنسانس و یک نوع معماری رایج در آمریکای شمالی استوار است. این سبک ماهیتی بر اساس معماری ساده روستایی دارد که بی پیرایگی و عدم وجود تجمل و تشریفات در آن واضح است و بیشتر جانمایه آن از طبیعت روستایی است.

 

6. سبک نئوکلاسیک: ترکیبی از دو سبک مدرن و کلاسیک است، که ظرافت های سبک کلاسیک و سادگی سبک مدرن را دارد. سبک های کلاسیک و نئوکلاسیک از جهاتی شبیه هم هستند، ولی در رویکرد و فلسفه ماهیت آن ها تفائتی هایی وجود دارد.

 

7. سبک کلاسیک: این سبک از تنها سبک هایی است که واژه تقارن در آن به خوبی نمایان است. طراحی آن حس نزدیکی به وسائل قدیمی و عتیقه جات دارد که نهادینه شدن تقارن در کنار این وسائل و معماری منطبق بر آن را عرضه می نماید.