فهرست مطالب

    ۹-۲۴ طرح و محاسبه قطعات بتن پیش تنیده  

     اختصاری علائم ۰-۲۴-۹ 

    Ac =سطح محصور توسط محیط خارجی مقطع بتن شامل سطح سوراخها (در صورت وجود)، میلیمتر مربع  

    Ag =مساحت کل مقطع بتنی، میلیمتر مربع  

    Ah =سطح مقطع همگن، میلیمتر مربع  

    As =سطح مقطع آرماتور کششی معمولی، میلیمتر مربع  

    Ast =سطح مقطع یک شاخه از خاموت بسته که در محدودهای به طول st در برابر پیچش مقاومت میکند، میلیمتر مربع  

    A’s = سطح مقطع آرماتور فشاری معمولی، میلیمتر مربع

    Av =سطح مقطع آرماتورهای برشی معمولی در فاصله s یا سطح مقطع آرماتور برشی عمود بر آرماتور کششی نظیر خمش در فاصله s برای اعضای خمشی با ارتفاع زیاد، میلی‌متر مربع

    Avt=سطح مقطع آرماتورهای برشی-پیچشی معمولی در فاصله st ، میلی‌متر مربع

    Av = سطح مقطع آرماتورهای برشی پیشتنیده، میلی‌متر مربع  

    Ap =سطح مقطع آرماتور پیشتنیدگی، میلی‌متر مربع  

    a =ارتفاع بلوک فشاری مستطیلی معادل، میلی‌متر  

    b =عرض بال تیر، میلی‌متر  

    bw =عرض جان تیر، میلی‌متر

    Bt = سطح مقطع قسمت کششی مقطع، میلی‌متر مربع

    cv =فاصله افقی بین مقطع دارای حداکثر ممان و تکیهگاه‌های انتهایی یا نقطه مورد نظر، میلی‌متر 

    d =فاصله دورترین تار فشاری بتن تا مرکز سطح آرماتورهای کششی معمولی، میلی‌متر 

    ‘d =فاصله دورترین تار فشاری بتن تا مرکز سطح آرماتورهای فشاری، میلی‌متر 

    dp =فاصله دورترین تار فشاری بتن تا مرکز سطح آرماتورهای پیشتنیدگی، میلی‌متر 

    e =کوچکترین بعد عضو بتنی، میلی‌متر  

    Ec =ضریب ارتجاعی بتن، مگا پاسکال  

    Eci =ضریب ارتجاعی کوتاه مدت بتن، مگاپاسکال 

    Es =ضریب ارتجاعی آرماتورهای معمولی، مگاپاسکال  

    Ep =ضریب ارتجاعی آرماتورهای پیش تنیده، مگاپاسکال  

    Fbst = نیروی کششی پکاننده، نیوتن

    Fvt = نیروی فشاری آرماتور قائم پیش‌تنیدگی، نیوتن

    fc =مقاومت فشاری مشخصه بتن، مگاپاسکال  

    fcl = تنش فشاری در بتن، مگاپاسکال 

    fcℓ =تنش حد فشاری، مگاپاسکال  

    fcg =تنش ناشی از نیروی پیش‌تنیدگی اولیه در مرکز ثقل عضو، مگاپاسکال

    fct = مقاومت فشاری مشخصه نمونه های استوانهای بتن در سن t مگاپاسکال

    fp =تنش پیشتنیدگی در کابل پس از افتهای کوتاه مدت، مگاپاسکال 

    fpi = تنش در کابل در محل جک و زمان جک زدن، مگاپاسکال 

    fpe =تنش مؤثر در آرماتور پیش تنیدگی پس از تمامی افت ها، مگاپاسکال 

    fps =تنش کششی متوسط در کابل در اثر اعمال بارهای نهایی، مگاپاسکال 

    fpu =مقاومت نهایی تضمین شده آرماتور پیشتنیدگی، مگاپاسکال  

    Fpy =مقاومت تسلیم آرماتور پیشتنیدگی، مگاپاسکال  

    Fpyd =مقاومت تسلیم محاسباتی آرماتور پیشتنیدگی، مگاپاسکال  

    Fvt =نیروی فشاری آرماتور قائم پیش تنیدگی، نیوتن 

    fx =تنش نهایی ناشی از پیشتنیدگی افقی، مگاپاسکال  

    fy =تنش نهایی ناشی از پیشتنیدگی قائم، مگاپاسکال 

    Fy =مقاومت تسلیم آرماتور معمولی، مگاپاسکال  

    ft = مقاومت مشخصه کششی بتن، مگاپاسکال 

    ft1 =تنش کششی در بتن، مگاپاسکال  

    h =ضخامت کل عضو، میلیمتر  

    hl =ضخامت بال فشاری در مقاطع T شکل، میلی متر

    k =ضریب اصطکاک ناشی از اعوجاج در واحد طول کابل، یک بر میلیمتر 

    n =ضریب معادل تبدیل سطح مقطع همگن  

    NBt = نیروی کش کششی در قسمت مقطع، نیوتن 

    Pk =نیروی جک زدن کابل، نیوتن  

    Ph =مولفه افقی نیروی پیشتنیدگی مؤثر، نیوتن  

    RH =رطوبت نسبی محیط  

    rm =شعاع متوسط قطعه، میلی‌متر  

    S =فاصله آرماتورهای عرضی معمولی، میلی‌متر  

    St =فاصله بین سفرههای آرماتورهای برشی – پیچشی معمولی در امتداد موازی آرماتورهای طولی، میلی‌متر  

    ‘S =فاصله آرماتورهای عرضی پیشتنیده، میلی‌متر  

    ‘St = فاصله بین سفرههای آرماتورهای برشی -پیچشی پیش تنیده موازی آرماتورهای طولی، میلی‌متر

    Vc =نیروی برشی مقاوم تامین شده توسط بتن، نیوتن  

    Vr = نیروی برشی مقاوم مقطع، نیوتن 

    Vs =نیروی برشی مقام تامین شده توسط فولاد عرضی معمولی، نیوتن  

    Vsp =نیروی برشی مقاوم تامین شده آرماتورهای پیش‌تنیدگی، نیوتن  

    vu =تنش برشی کل، مگاپاسکال  

    Vue = برش محاسباتی مقطع که معادل تفاضل نیروی برشی موجود و مولفه قائم نیروی پیش‌تنیدگی می‌باشد، نیوتن  

    vvu =تنش برشی ناشی از برش، مگاپاسکال

    vtu =تنش برشی ناشی از پیچش، مگاپاسکال 

    Yo =عرض بلوک انتهایی، میلی‌متر 

    Ypo =عرض سطح تحت فشار، میلی‌متر

    α =زاویه آرماتورهای عرضی معمولی نسبت به تار میانی، درجه 

    αt =زاویه آرماتورهای عرضی- پیچشی معمولی نسبت به تار میانی، درجه

    ‘α =زاویه آرماتورهای عرضی پیشتنیده نسبت به تار میانی، درجه  

    ‘αt = زاویه آرماتورهای عرضی- پیچشی معمولی نسبت به تار میانی، درجه  

    α۱ =زاویه گردش کابل در مقطع مورد نظر نسبت به مقطع محل جک زدن، رادیان 

    β = ضریب کاهش حد تنش فشاری در جان تیرها  

    β۱ =نسبت عمق بلوک فشاری یکنواخت معادل در محاسبات حالت حدی نهایی مقاومت به عمق منطقه بتن فشاری واقعی، مطابق بند ۹-۱۴-۳-۶  

    εp =تغییر شکل نسبی اولیه ناشی از کشیدن کابل  

    ‘εp =تغییر شکل نسبی حاصل از تقلیل تنش در بتن به حد صفر در مرکز سطح کابل

    ε”p =تغییر شکل نسبی اضافی ایجاد شده در فولاد تا رسیدن به حالت حد نهایی با فرض مقطع ترک نخورده  

    εcc =تغییر شکل نسبی ناشی از وارفتگی بتن 

    εcs =تغییر شکل نسبی ناشی از جمع‌شدگی بتن 

    εtot =تغییر شکل نسبی نهایی فولاد پیش‌تنیدگی 

    φ =ضریب وارفتگی بتن  

     φc =ضریب ایمنی جزئی مقاومت بتن 

     φs =ضریب ایمنی جزئی مقاومت آرماتور معمولی 

    φp = ضریب ایمنی جزئی مقاومت آرماتور پیش تنیده  

    γp = ضریب جزئی ایمنی آثار پیش‌تنیدگی  

    γf = ضریب جزئی ایمنی عامل‌ها

    λ = ضریبی که نشان دهنده کسری از نیروی وارده به قطعه پیش‌تنیده می‌باشد که توسط پیش‌تنیدگی خنثی می‌شود  

    μ = ضریب اصطکاک در انحنا، یک بر رادیان  

    Δ۱ = افت ناشی از اصطکاک بین کابل و غلاف، مگاپاسکال  

    Δ۲ = افت کششی در محل گیره، مگاپاسکال  

    Δ۳ = افت ناشی از کوتاه شدن الاستیک بتن، مگاپاسکال 

    Δ۴ = افت ناشی از جمعشدگی بتن، مگاپاسکال  

    Δ۵ = افت نهایی ناشی از وارفتگی بتن، مگاپاسکال 

    Δ۶ = افت ناشی از وادادگی فولاد پیش تنیدگی، مگاپاسکال  

    θ =زاویه دستک‌های فشاری در مدل‌های خرپایی نسبت به تار میانی عضو پیش‌تنیده، درجه    

     گستره ۱-۲۴-۹ 

    ۹-۲۴-۱-۱

    ضوابط این فصل باید برای تمامی ساختمانهای بتن پیش‌تنیده در محدوده شرایط حرارتی معمولی به کار گرفته شود. موارد زیر خارج از حدود کاربرد این فصل میباشد: 

    الف) پیش‌تنیدگی با روش‌هایی غیر از کشیدن آرماتورهای پیش تنیدگی فولادی. 

    ب) اعضا و قطعات بتن مسلح که به منظور بهبود رفتار آنها کمی پیش‌تنیده شده‌اند و باید براساس سایر فصول این مبحث طراحی شوند.  

    پ) ساختمان‌هایی که در آنها برخی آثار باید با دقت زیاد تخمین زده شود و این فصل فقط مقادیر تقریبی این آثار را منظور نموده یا تعیین کرده است.  

    تعاریف ۲-۲۴-۹ 

     انحنا در اصطکاک ۱-۲-۲۴-۹ 

    اصطکاک ناشی از تماس کابل یا غلاف در مسیرهای منحنی.  

    ۹-۲۴-۲-۲ اصطکاک ناشی از اعوجاج  

    اصطکاکی که بر اثر اعوجاج غیر عمدی کابل از مسیر طراحی شده بین کابل و غلاف بوجود می‌آید.    

    اتلاف پیش‌تنیدگی ۳-۲-۲۴-۹ 

    کاهش نیروی پیش‌تنیدگی تحت اثر توام عواملی مانند کاهش طول الاستیک عضو، جمع‌شدگی و وادادگی بتن، وادادگی فولاد، اصطکاک کابل با غلاف و فرو رفتگی گیره.  

    بتن پیش‌تنیده ۴-۲-۲۴-۹ 

    بتنی که در آن با اعمال نیروی پیش‌تنیدگی، تنش‌های مورد نظر ایجاد شده است. بدیهی است که سعی می‌شود مقادیر جبری این تنش‌ها، در جهت عکس تنش‌های نظیر باشد که از اثر بارها، نیروها، سربارها و بطور کلی اثراتی که بر ساختمان وارد خواهد شد، ایجاد می‌شود.    

    بلوک انتهایی ۵-۲-۲۴-۹ 

    مقطع انتهایی بزرگ شده یا مقاوم‌تر شده عضو که به منظور مقاومت در برابر تنش‌های پشت گیره طراحی و اجرا میشود.  

    طول انتقال ۶-۲-۲۴-۹ 

    طولی که در آن نیروی پیش‌تنیدگی در عضوهای پیش‌کشیده، از طریق پیوستگی به بتن انتقال می‌یابد.  

    ۹-۲۴-۲-۷ فرو رفتگی در گیره  

    پس از کشیدن کابل‌ها، برای آزاد کردن جک، کابل‌ها در گیره‌ها خفت انداخته میشود و عکس‌العمل نیروی کشش در کابل‌ها به صورت نیروی فشاری به بتن منتقل می‌گردد. این انتقال گاه با لغزش انتهای کابل‌ها به مقدار محدود به سمت عضو همراه است که فرورفتگی در گیره نامیده میشود.    

    ۹-۲۴-۲-۸ قطع اتصال دهنده (کوپلور)  

    وسیلهای مکانیکی که نیروی پیشتنیدگی را از یک کابل به کابل دیگر انتقال میدهد.    

     چسبیده کابل ۹-۲-۲۴-۹ 

    کابلی که به صورت مستقیم (در روش پیش‌کشیدگی) یا غیر مستقیم از طریق دوغاب تزریق شده در غلاف (در روش پس‌کشیدگی) به بتن چسبیده است.  

     گیره ۱۰-۲-۲۴-۹ 

    وسیله‌ای مکانیکی برای انتقال نیروی پیش‌تنیدگی از انتهای کابل‌ها به بتن، در یک عضو پس‌کشیده    

    منطقه مهار ۱۱-۲-۲۴-۹ 

    منطقه‌ای از عضو که پخش نیروهای متمرکز پشت گیره‌ها در طول آن انجام می‌شود. در این منطقه نیروهای کششی در بتن بوجود می‌آید و در صورت فقدان مقاومت کافی پکیده میشود.    

    مواد پوششی ۱۲-۲-۲۴-۹ 

    موادی که برای محافظت آرماتور یا کابل‌های پیش‌تنیدگی در مقابل خوردگی یا کاهش اصطکاک بین کابل‌ها و غلاف و یا جلوگیری از چسبندگی کابل‌های پیش‌تنیدگی مورد استفاده قرار می‌گیرند.    

    نیروی جک زدن ۱۳-۲-۲۴-۹ 

    نیروی کشش کابل‌ها در دو انتهای آنها، که به وسیله جک به کابل‌ها اعمال میشود.    

     هواکش ۱۴-۲-۲۴-۹ 

    ورودی، خروجی یا هواکش تعبیه شده در غلاف و یا گیره پس‌کشیدگی برای تزریق دوغاب یا خروج آب، هوا و دوغاب.  

    ۹-۲۴-۳ روشهای پیش‌تنیدگی بتن  

    اعمال نیروی پیش‌تنیدگی به دو روش پیش‌کشیدگی و پس‌کشیدگی صورت میگیرد.    

    ۹-۲۴-۳-۱

    روش پیش‌کشیدگی روشی است که در آن ابتدا فولاد پیش‌تنیدگی کشیده شده و سپس بتن در تماس با آرماتورها ریخته میشود. بعد از گرفتن بتن و کسب حداقل مقاومت لازم، کابل‌ها از جک جدا و نیروی پیش‌تنیدگی به بتن اعمال میشود.

    ۹-۲۴-۳-۲

    در روش پس‌کشیدگی، در ابتدا فضای عبور کابل‌ها که اصطلاحاً غلاف نامیده میشود، تعبیه می‌گردد و پس از بتن‌ریزی و کسب حداقل مقاومت لازم، فولاد پیش تنیدگی کشیده و مهار شده و بدین ترتیب نیروی پیش تنیدگی بر بتن سخت شده اعمال می‌شود.    

    ۹-۲۴-۴ ضوابط کلی طراحی  

    کنترل حد نهایی و مقاومت حد بهره‌برداری ساختمان‌های بتن پیش‌تنیده می‌بایست طبق ضوابط این فصل و فصل سیزدهم صورت گیرد. در طراحی قطعات پیش‌تنیده باید اثر تغییرات نیروی پیش‌تنیدگی و خواص بتن و فولاد در طول زمان مورد توجه باشد. ضریب ایمنی جزئی آثار پیش تنیدگی در کلیه حالات حدی ۱ =γp است.  

    ۹-۲۴-۴-۱

    تحلیل قطعات پیش تنیده در حالات حدی نهایی بر اساس رفتار خطی مصالح انجام می‌شود. در صورت لزوم تحلیل دقیق سیستم ساختمان، از روش تحلیل غیر خطی با رعایت اصول ذکر شده در بند ۹-۱۳-۶ استفاده گردد.  

    ۹-۲۴-۵ مشخصات بتن مصرفی  

    نظر به اهمیت تنش‌های حاصل از نیروی پیش‌تنیدگی، حداقل رده بتن مصرفی C30 می‌باشد.  همچنین با توجه به اینکه تغییر شکل‌های بتن نقش قابل ملاحظه‌ای در تغییرات نیروی پیش‌تنیدگی دارند، مقدار این تغییرشکل‌ها باید بر حسب زمان مشخص شود.  

     مقاومت مشخصه لازم برای بتن در زمان جک زدن و تقویت منطقه پشت جک باید با توجه به دستورالعمل‌های سازندگان گیره‌ها و نیروهای جک زدن تعیین شود.  

    جمع‌شدگی بتن ۱-۵-۲۴-۹ 

    تغییر شکل نسبی بتن در اثر خشک شدن و تغییرات شیمیایی تابع زمان، جمع‌شدگی نامیده میشود. مقدار تغییر شکل نسبی ناشی از جمعشدگی بتن εcs برحسب درصد رطوبت نسبی

    محیط بین ۲-^۱۰*۲ (نواحی مرطوب) تا ۴-^۱۰*۵ (نواحی خشک و بیابانی) تغییر می‌کند. مقدار دقیقتر تغییر شکل نسبی ناشی از پدیده جمع‌شدگی از رابطه ۹-۲۴-۱ بدست م‌آید:

     در این رابطه عبارت w/c نسبت آب به سیمان و w مقدار آب بر حسب کیلوگرم در هر متر مکعب بتن است. مقدار تغییر شکل نسبی در شرایطی که سن بتن، t ،بر حسب روز باشد از رابطه (۹-۲۴-۲) تعیین می‌گردد.  

    در این رابطه (r(t از رابطه (۹ -۲۴-۳) محاسبه می‌شود:  

    مقدار rm نیز با استفاده از رابطه (۹-۲۴-۴) محاسبه می‌شود:

    مقدار u ،محیط مقطع بر حسب میلی‌متر می‌باشد.  

    وارفتگی بتن ۲-۵-۲۴-۹ 

    برای قطعات بتن پیش‌تنیده که تحت فشار قرار دارند مقدار تغییر شکل نسبی حاصل از وارفتگی بتن (ε(tcc از رابطه

    (۹ -۲۴-۵) تعیین می‌شود:  

    در این رابطه مقدار εci  از رابطه (۹-۲۴-۶) محاسبه می‌شود:

    ضرایب φ بین ۵/۱ تا ۵/۲ تغییر میکند. این ضریب از رابطه (۹-۲۴-۷) بدست میآید:

    مقدار (f(t در رابطه (۹ -۲۴-۵) از رابطه زیر بدست می‌آید:  

    در این رابطه t زمان بر حسب روز می‌باشد و (f(t مقاومت مشخصه در زمان t است.    

    فولاد پیش تنیدگی ۶-۲۴-۹ 

    یک یا چند سیم، میله و سیم‌های بافته شده یا دسته سیم‌های بافته شده فولادی با مقاومت کششی بسیار زیاد که در قطعه یا ساختمانهای بتنی به حالت کشیده شده قرار داده می‌شوند و در ساختمان بتنی که مانع برگشت آنها به حالت اولیه می‌شود، تنش ایجاد می‌کند. مقاومت گسیختگی تضمین شده انواع فولادهای پیش‌تنیدگی بشرح زیر باید بین ۱۲۰۰ تا ۲۲۰۰ نیوتن بر میلیمتر مربع باشد. انواع مختلف فولاد پیش‌تنیدگی به شرح زیر است:  

    الف) سیم بدون پوشش تنشزدایی شده  

    ب) رشته متشکل از هفت سیم بدون پوشش تنشزدایی شده 

    پ) میله فولادی پر مقاومت بدون پوشش  

    فولاد پیش تنیدگی میتواند با وادادگی کم یا معمولی باشد.

    نیروی پیش‌تنیدگی ۱-۶-۲۴-۹ 

    نیروهای پیشتنیدگی در طول کابل و طی زمان متغیر می‌باشند. این نیروها براساس مقدار کشش در محل گیره‌ها fpi در زمان جک زدن تخمین زده می‌شوند. بطور کلی اختلاف بین نیروهای کششی اولیه fpi و نیروی کششی موجود در مقطعی از کابل در یک زمان مشخص را اتلاف پیش‌تنیدگی می‌نامند.  

    ۹-۲۴-۶-۲ مقادیر حداکثر کشش در کابل‌ها  

    حداکثر مقادیر کشش در کابلها در قطعات پیش تنیده به شرح زیر است.  

    الف) در زمان جک زدن  fpi = ۰/۸ fpu

    ب) پس از افتهای کوتاه مدت  fp=۰/۷۵fpu

    پ) پس از کلیه افتها fpe = ۰/۵۶ fpu

    اتلاف‌های کوتاه مدت ۳-۶-۲۴-۹ 

    ۹-۲۴-۶-۳-۱ اتلاف ناشی از اصطکاک بین کابل و غلاف  

    اتلاف اصطکاک در فولاد پس کشیده باید براساس ضرایب انحنا و اعوجاج بدست آمده از آزمایش تعیین شود و ضمن عملیات کشش مورد کنترل و تایید قرار گیرد. مقادیر فرض شده برای این ضرایب در طراحی، حداقل و حداکثر نیروی جک زدن و ازدیاد طول کابل را باید روی نقشه‌های اجرایی قید کرد. مقدار اتلاف ناشی از اصطکاک از رابطه (۹ -۲۴-۹) محاسبه میشود:

    در این رابطه x فاصله مقطع مورد نظر از محل جک زدن است.

    هر گاه اطلاعات تجربی کافی از مقادیر k و μ وجود نداشته باشد، می‌بایست از مقادیر زیر استفاده کرد:  

    اتلاف کشش در محل گیره که ممکن است ناشی از لغزش آرماتور پیشتنیدگی نسبت به گیره یا فرورفتگی و تغییرشکل گیره باشد، اتلاف ناشی از فرورفتگی نامیده میشود. لغزش کابل توسط اصطکاک (تغییر جهت داده) در طول معینی از آن مستهلک میشود. چنانچه نمودار کشش در کابل، قبل و بعد از خفت انداختن آن قرینه باشد و مقدار فرورفتگی توسط کارخانه سازنده گیره δ تعیین شده باشد، مجموع کاهش طولهای جزئی در طول ℓ از کابل، برابر δ است و

    از رابطه (۱۰-۲۴-۹) تعیین می‌شود:

    مقدار انتگرال فوق برابر سطح بین نمودار کشش کابل و نمودار قرینه آن است. 

    ۹-۲۴-۶-۳-۳ اتلاف ناشی از کوتاه شدن الاستیک بتن  

    اتلاف ناشی از تغییر شکل نسبی الاستیک بتن که کوتاه شدن عضو در اثر اعمال نیروهای ناشی از پیش‌تنیدگی می‌باشد، در اعضای پس‌کشیده و پیش‌کشیده از روابط زیر تعیین میشود.  مقدار این اتلاف برای اعضای پس کشیده از

    رابطه (۹-۲۴-۱۱) به دست می‌آید:

    و برای اعضای پیش‌کشیده از رابطه (۹-۲۴-۱۲) تعیین می‌گردد.  

    در این روابط fcg،تنش ناشی از نیروی پیش تنیدگی اولیه در مرکز ثقل عضو است.

    اتلاف دراز مدت ۴-۶-۲۴-۹ 

    برای محاسبه سایر اتلاف‌های پیش تنیدگی باید اطلاعات کافی از مشخصات مصالح مصرفی، روشهای عمل آوردن، شرایط محیطی و جزئیات سازه‌ای در دست داشت. روش تقریبی برای محاسبه این اتلافها به شرح زیر است.  

    ۹-۲۴-۶-۴-۱ اتلاف ناشی از جمعشدگی بتن  

    مقدار این اتلاف با توجه به آنچه در بند ۹-۲۴-۵-۱ گفته شد، از رابطه (۹-۲۴-۱۳) تعیین میشود:

    ۹-۲۴-۶-۴-۲ اتلاف نهایی ناشی از وارفتگی بتن  

    مقدار این اتلاف با توجه به بند ۹-۲۴-۵-۲ از رابطه (۹-۲۴-۱۴) تعیین می‌شود:

    در این رابطه εccg،میزان وارفتگی بتن در مرکز سطح کابل‌ها تحت اثر بارهای دائمی و نیروی پیش تنیدگی است.  

    ۹-۲۴-۶-۴-۳ اتلاف ناشی از وادادگی فولاد پیش‌تنیدگی  

    مقدار اتلاف ناشی از وادادگی فولاد پیشتنیدگی که در حقیقت کاهش کشش کابل در اثر تغییرشکلهای تابع زمان می‌باشد، از رابطه (۹-۲۴-۱۵) محاسبه می‌شود:

    در این رابطه t ،زمان سپری شده پس از کشیدن فولاد بر حسب ساعت می‌باشد و fp ، تنش پیش‌تنیدگی پس از اتلاف‌های کوتاه مدت است که از رابطه (۹-۲۴-۱۶) به دست می‌آید:

    در فولاد با وادادگی کم بجای عدد ۱۰ در مخرج کسر، عدد ۴۵ قرار داده شود. برای در نظر گرفتن اثر متقابل اتلافهای درازمدت، ۵/۶ مقدار محاسباتی Δ۶ ملاک عمل قرار میگیرد.

    مجموع اتلاف‌های پیش‌تنیدگی ۵-۶-۲۴-۹ 

    مجموع اتلافهای پیشتنیدگی Δ برای اعضای پس‌کشیده از رابطه (۹-۲۴-۱۷) بدست می‌آید:

    مجموع اتلاف‌های پیشتنیدگی Δ برای اعضای پیش‌کشیده از رابطه (۹ -۲۴-۱۸) به دست می‌آید:

    مقدار نیروی مؤثر نهایی پس از کاهش اتلاف‌های دراز مدت از رابطه (۹-۲۴-۱۹) بدست میآید:

    ۹-۲۴-۷ حالتهای حدی نهایی مقاومت  

    ۹-۲۴-۷-۱

    در اجزای خمشی با توجه به وجود نیروی محوری ناشی از پیش‌تنیدگی، نمودار اندرکنش P-M مربوط به ظرفیت نهایی مقطع باید ترسیم شود. در این حالت هر نقطه ای نشان دهنده یک حالت بارگذاری (اندیسSu) بوده و باید در داخل نمودار ظرفیت نهایی قرار گیرد.    

    محدودیت تغییر شکل ۲-۷-۲۴-۹ 

    در قطعات بتن پیش‌تنیده شده تغییرشکل نهایی بتن به میزان ۰/۰۰۳۵ ،تغییر شکل نهایی فولاد معمولی به ۰/۰۱ ،افزایش تغییر شکل فولاد پیش‌تنیدگی از نقطه بازگشت به صفر و تغییر شکل نسبی بتن در مرکز سطح کابل به ۰/۰۱ محدود می‌شود. تغییر شکل نسبی نهایی فولاد  پیش‌تنیدگی از رابطه (۹-۲۴-۲۰) به دست می‌آید:  

    در این رابطه مقدار εp ،از رابطه (۹-۲۴-۲۱) به دست می‌آید:

    ‘εp نیز با استفاده از رابطه (۹-۲۴-۲۲) تعیین می‌گردد:

    در کابل‌های غیر چسبیده تغییر شکل نسبی فولاد پیش‌تنیدگی، در اثر اعمال بارهای مرده و زنده که بعد از عملیات کشش کابل وارد می‌شوند، از کرنش بتن تبعیت نمی‌کند و تغییری در آن ایجاد  نمیشود، در نتیجه ‘εp و ”εp صفر است.

    ۹-۲۴-۷-۳ نمودارهای تغییرشکل در حالت حدی نهائی

     

    در حالت حدی نهائی، نمودار تغییرشکل نسبی به صورت یک خط مستقیم است که از یکی از نقاط حدی تغییر شکل بشرح زیر می‌گذرد،  

    در ناحیه ۱ ،نمودار تغییرشکل از نقطه A ،با افزایش طول نسبی ۱٪ (در مرکز سطح دورترین آرماتورها) می‌گذرد.  

    در ناحیه ۲ ،نمودار تغییرشکل از نقطه B ،که نقطه با کاهش طول نسبی ۰/۰۰۳۵ در فشرده‌ترین تار بتن است، می‌گذرد. 

    در ناحیه ۳ ،نمودار تغییرشکل از نقطه C ،که متناظر با کاهش طول نسبی ۰/۰۰۲ در بتن و در فاصله ۳/۷h از بالاترین تار فشاری است، می گذرد.

    ۴-۷-۲۴-۹ تنش‌های محاسباتی ۳/۷

    برای تعیین تنش حد تسلیم فولاد پیش تنیدگی باید از نمودارهای الاستو پلاستیک استفاده نمود. برای تعیین تنش حد تسلیم نهایی فولاد پیش‌تنیدگی، ضریب ایمنی جزئی مقاومت آرماتور پیش‌تنیده باید مطابق رابطه (۹ـ۲۴ـ۲۳) در تنش حد تسلیم اثر داده شود.

    که در آن φp=۰/۹ می‌باشد، برای بدست آوردن fpy ،‌تغییر شکل نسبی نهایی فولاد پیش‌تنیدگی باید براساس بند ۹ـ۲۴ـ۷ـ۲ تعیین گردد.

    ۸-۲۴-۹ کنترل پایداری قطعات بتن پیش‌تندیده

    در قطعات بتن پیش تنیده که تحت بار فشاری قرار دارند،‌حالت حد پایداری (کمانش) باید بررسی شود.

    ۹-۲۴-۹ حالت حدی بهره‌برداری  

    تمامی قطعات بتن پیش‌تنیده باید در حالت حدی بهره‌برداری کنترل شوند، این بررسی شامل ارزیابی مقدار تنش فشاری، محدودیت تغییر شکل و تنش کششی است و باید براساس مشخصات مقطع مؤثر انجام گیرد.  

     مقطع مؤثر خالص ۱-۹-۲۴-۹ 

    مقطع مؤثر پس ازکسر سطح مقطع سوراخ‌های تعبیه شده برای کابل‌ها از سطح مقطع کل بدست می‌آید. مشخصات این مقاطع برای تعیین تنش‌های مربوط به بارهایی که قبل از تزریق غلاف کابل‌ها بر ساختمان اعمال میشوند ملاک عمل قرار میگیرند.  

    مقطع همگن ۲-۹-۲۴-۹ 

    بعد از تزریق فضای خالی اطراف کابل‌ها، سطح مقطع همگن باید با استفاده از رابطه (۹-۲۴-۲۴) تعیین گردد.  

    در این رابطه n از رابطه (۹-۲۴-۲۵) بدست می‌آید:

     بارگذاری ۳-۹-۲۴-۹ 

    در محاسبات حالت حدی بهره‌برداری باید از ترکیبات بارگذاری مندرج در جدول ۹-۱۳-۲ که در آن ضرایب ایمنی جزئی بارها

     γf و آثار پیش تنیدگی γp برابر واحد در نظر گرفته می‌شود، استفاده شود.

    ۹-۲۴-۹-۴ ضوابط تعیین تنش‌های حدی  

    ۹-۲۴-۹-۴-۱ کنترل تنش در حالت اجرا  

    این کنترل با فرض مشخصات مقطع مؤثر انجام میگیرد. در این حالت علاوه بر بارهای دائمی، اثر نیروی پیش‌تنیدگی با در نظر گرفتن اتلاف‌های کوتاه مدت و سربارهای کارگاهی منظور می‌گردند. 

    ۹-۲۴-۹-۴-۲ کنترل تنش در حالت بهره‌برداری  

    این کنترل با فرض مشخصات مقطع همگن انجام میشود. در این حالت تنش‌های حداقل و حداکثر با فرض اعمال یا عدم اعمال سربار بهره برداری و نیروهای پیش‌تنیدگی با اتلاف‌های کوتاه مدت یا بلند مدت بررسی می‌گردد.  

    کنترل تنش‌های حدی ۵-۹-۲۴-۹ 

    به منظور عدم ایجاد ترک‌های فشاری موازی و عدم تشدید وارفتگی بتن، مقدار تنش فشاری حداکثر در بتن به مقادیر زیر محدود میشود.

    الف) حد تنش تحت شرایط اجرائی، ۰/۶fci 

    ب) حد تنش تحت شرایط بهرهبرداری ، ۰/۶fc 

    پ) حد تنش تحت بار های دائمی در دوره بهرهبرداری ، ۰/۵fc   
    حداکثر تنش کششی در ساختمان‌های حساس به ترک خوردن یا درزهای بین قطعات پیش‌ساخته که از آنها میلگرد نمیگذرد معادل صفر و در حالتهای دیگر باید به میزان ۰/۶ مقاومت مشخصه کششی بتن که از رابطه زیر تعیین میشود، محدود گردد.

    ۹-۲۴-۹-۶ حداقل آرماتورهای غیرپیش‌تنیده طولی  

    در قسمت‌هایی از مقطع که بتن تحت کشش قرار میگیرد، مقدار آرماتورهای طولی غیرپیش‌تنیده جداره از

    رابطه (۹-۲۴-۲۷) به دست می‌آید:

    طراحی برشی ۱۰-۲۴-۹ 

    ضوابط این بخش باید برای طراحی قطعات پیش‌تنیده تحت اثر برش یا پیچش و یا اثر توام آنها در حالت حد نهایی مقاومت رعایت شود.  

    ۹-۲۴-۱۰-۱ حالت حدی نهایی مقاومت در برش  

    در مقاطع پیش‌تنیده، کنترل حالت حدی مقاومت در برش باید براساس رابطه (۹-۲۴-۲۸) صورت گیرد:

    در این رابطه Vu مقدار نیروی برشی موجود مقطع است که از تحلیل ساختمان تحت ترکیب بارهای نهایی حاصل میشود. در مورد تیرهای با مقطع متغیر میتوان اثر اصلاحی مربوط به شیب بال تیرها را نیز اعمال نمود.

     کلیه مقاطعی که در فاصله کمتر از d از بر تکیه گاه قرار دارند را میتوان برای مقدار برش Vu در مقطع به فاصله d طراحی کرد. اگر بار متمرکزی با فاصله a از بر تکیه گاه اعمال شده و a<d باشد نیروی برشی حاصل از این بار در نسبت a/2d ضرب خواهد شد.

    در مورد تیرهای یکسره نیروی برشی حاصل از عکس‌العمل تامین نیروی پیش‌تنیدگی نیز باید در محاسبه Vu منظور گردد.

    ۹-۲۴-۱۰-۲ نیروی برشی مقاوم مقطع  

    نیروی برشی مقاوم مقطع با استفاده از رابطه (۹-۲۴-۲۹) حاصل میشود:

    ۹-۲۴-۱۰-۲-۱ مقاومت برشی تامین شده توسط بتن  

    مقدار مقاومت برشی تامین شده توسط بتن از رابطه (۹-۲۴-۳۰) تعیین می‌شود:

    در این رابطه vc با استفاده از رابطه (۹-۱۵-۴) محاسبه می‌شود:

    در رابطه (۹-۲۴-۳۰) ،P نیروی پیش تنیدگی میباشد و bw ضخامت مؤثر جان، معادل ضخامت کل منهای ضخامت یک قطر غلاف است.

    ۹-۲۴-۱۰-۲-۲

    در تمام تیرهای پیش‌تنیده، باید آرماتور برشی با قلابهای مناسب و با زاویه α نسبت به تار میانی تعبیه شود. زاویه α بین ۴۵ تا ۹۰ درجه میباشد. اگر Av سطح مقطع کل شاخه‌های آرماتورهای برشی و s فاصله این آرماتورها باشد، برش مقاوم آرماتورهای برشی از رابطه (۳۱-۲۴-۹) محاسبه می‌شود:

    ۹-۲۴-۱۰-۲-۳

    همچنین حداقل مقطع آرماتور برشی از رابطه (۹-۱۵-۱۳) بدست می‌آید.

     در رابطه (۹ -۲۴-۳۱) مقدار زاویه θ متناسب با تنش‌های ایجاد شده در مقطع از رابطه (۹-۲۴-۳۲) به دست می‌آید و مقدار حداقل آن معادل ۲۵ درجه می‌باشد.

    در این رابطه fxوfy تنش‌های نهایی ناشی از پیشتنیدگی افقی و قائم وvu تنش برشی نهایی در مقطع میباشد.  

    ۹-۲۴-۱۰-۲-۴ مقاومت تامین شده توسط آرماتور برشی پیش‌تنیدگی  

    وقتی که برای تامین نیروی برشی مقاوم مقطع تیرها از آرماتور برشی پیشتنیده با زاویه ‘α نسبت به تار میانی استفاده شود و Av و ‘s بترتیب سطح مقطع و فاصله این آرماتورها باشد، برش مقاوم آرماتورهای برشی پیش‌تنیده

    از رابطه (۹-۲۴-۳۳) محاسبه می‌شود:

    ۹-۲۴-۱۰-۲-۵

    در شرایط توأم از آرماتورهای برشی پیش‌تنیده و معمولی، سطح مقطع آرماتورهای برشی باید در رابطه (۹ -۲۴-۳۴) صدق نماید:  

    در این رابطه  ‘Fv آرماتورهای برشی پیش‌تنیده می‌باشد.

    ۹-۲۴-۱۰-۳ کنترل فشار در جان تیرها  

    برای جلوگیری از بروزگسیختگی موضعی در اثر فشار حاصل از برش در جان تیرها باید مقدار تنش فشاری موجود در رابطه (۹-۲۴-۳۵) صدق نماید:  

    مقدار تنش فشاری موجود در بتن، fcl ،از رابطه (۹-۲۴-۳۶) تعیین می‌شود:  

    در این رابطه مقدار z معادل ۰/۹h و bw عرض خالص جان که از تفاضل قطر سوراخ‌ها از عرض جان حاصل میشود، در نظر گرفته میشود.

    مقدار تنش فشاری باید به مقدار حاصل از رابطه (۹-۲۴-۳۹) محدود گردد:

    در این رابطه β در صورتی که جان تیر ترک‌خورده نباشد از رابطه (۹-۲۴-۴۰) محاسبه می‌شود:

    در صورتی که جان تیر ترک‌خورده باشد ضریب β در ۰/۶۵ ضرب و در مورد جان ترک‌خورده با آرماتور برشی این ضریب در ۰/۸ ضرب میشود.  

     پیچش ۱۱-۲۴-۹ 

    پیچش در مقاطع بتن پیش‌تنیده در اثر عوامل مختلف از جمله بارهای خارج از محور موثر بر نیروهای مستقیم و یا در تیرهای خمیده تحت شرایط مختلف بارگذاری ایجاد می‌شود. کنترل مقاطع در برابر پیچش در حالت حد نهایی انجام میشود.  

    تنش برشی ۱-۱۱-۲۴-۹ 

    در مقاطع تحت برش و پیچش، مقدار تنش برشی نهایی ایجاد شده در مقاطع باید از رابطه (۹-۲۴-۴۱) تعیین شود:

    مقدار زاویه نوارهای مورب فشاری براساس مقدار vu از رابطه (۹ -۲۴-۴۱ (محاسبه میشود.  

    ۹-۲۴-۱۱-۲ نیروی مقاوم تامین شده توسط آرماتورهای پیچشی 

    آرماتورهای پیچشی مورد نیاز شامل آرماتورهای برشی و طولی معمولی و پیشتنیده میباشند.    

    آرماتورهای برشی ۱-۲-۱۱-۲۴-۹ 

    مقاومت تامین شده توسط آرماتورهای برشی باید بیش از تنش‌های برشی ناشی از نیروی برشی و لنگر پیچشی باشد. نیروی مقاوم آرماتورهای برشی معمولی و پیش‌تنیده باید از رابطه (۹ -۲۴-۴۲) تعیین شود:

    در این رابطه Fvt نیروی فشاری آرماتور قائم پیش‌تنیدگی می‌باشد.  

    آرماتور طولی ۲-۲-۱۱-۲۴-۹ 

    فولادهای طولی پیچشی باید برای کشش طولی ناشی از پیچش با در نظر گرفتن فشار ناشی از پیش تنیدگی طولی به طور جداگانه طراحی گردد.  

    ۹-۲۴-۱۲ کنترل مقاومت در پشت گیره‌ها و خفت انداختن سیم‌ها 

    وقتی کابل‌ها در مقطعی از یک قطعه منشوری قطع میشوند، چون اصل Saint Venant در ناحیه نزدیک محل قطع معتبر نمی‌باشد، پخش تنش‌ها مطابق قوانین مقاومت مصالح انجام  نمیگیرد و این وضعیت تا فاصله ℓ (بزرگترین بعد مقطع منشوری) از مقطع قطع کابل وجود دارد.  

     این منطقه از بتن که انتهای کابل‌های پیش‌کشیده یا پس‌کشیده را احاطه می‌کند، بلوک انتهایی، بلوک مهاری یا منطقه پشت گیره‌ها می‌نامند. در این منطقه بتن تحت تنش‌های بزرگ کششی و فشاری قرار دارد. محدوده این منطقه از انتهای کابل‌ها شروع و تا مقطعی از عضو که در آن پخش تنش‌ها خطی فرض می‌شود، ادامه می‌یابد. در نتیجه باید تدابیری اتخاذ نمود که احتمال ظهور ترک در این منطقه به حداقل برسد و بعلاوه با آرماتوربندی مناسب عرض ترکهای احتمالی محدود گردد. درجه احتمال ظهور ترک‌ها بستگی به مقاومت و توپر بودن بتن در این منطقه و به خصوص ناحیه پشتگیره‌ها دارد. ابعاد و مقاومت بتن و آرماتوربندی ناحیه پشتگیره‌ها باید مطابق با دستورالعمل‌های سازنده گیره‌ها باشد.

    ۹-۲۴-۱۲-۱ کنترل مقاومت بلوکهای انتهایی  

    الف) پخش تنش در ناحیه پشت گیره‌ها طبیعت سه بعدی دارد، ولی برای سادگی میتوان کنترل‌ها را در دو صفحه عمود بر هم و منطبق بر محورهای اصلی اینرسی مقطع انجام داد. 

    ب) در ناحیه اولین پخش تنش‌ها یعنی در درون بزرگترین منشور مجازی هم‌مرکزی که به هر یک از گیره‌ها میتوان مربوط کرد و در صفحه پخش مورد نظر، تنشهای عرضی بوجود می‌آید. برای مقاومت در برابر نیروهایی که موجب پکاندن اطراف گیره منفرد میشوند باید به دستورالعمل‌های سازنده گیره در مورد فاصله گیره‌ها از هم و از لبه‌های آزاد قطعه و نیز مقاومت بتن و آرماتوربندی ناحیه پشت گیره توجه نمود.  

    پ) پوسته شدن بتن از سطح اطراف گیره‌ها  

    در وجه بارگذاری شده بلوک انتهایی به ویژه در مواردی که گیره‌ها نیز بسیار نامتقارن تعبیه شده‌اند، نیروهای کششی که باعث پوسته شدن بتن در وجه بارگذاری شده می‌شود، از حد تحمل بتن فراتر رفته و باید آرماتوربندی مناسب پیش‌بینی نمود. بدین منظور در نزدیکترین فاصله ممکن از سطح آزاد قطعه، باید یک شبکه آرماتور متقاطع قرار داد که قادر به تحمل نیروی کششی معادل چهار درصد کل نیروی پیش تنیدگی باشد.  

    ت) تعادل کلی بلوک انتهایی  

    در بررسی این تعادل و نیز موارد بندهای (ب) و (پ) باید توجه ویژه به عواملی مانند عوامل زیر مبذول داشت:  

    ۱ -شکل، ابعاد و موقعیت صفحات گیره نسبت به مقطع عرضی بلوک انتهایی. 

    ۲ -شدت نیروهای پیشتنیدگی و ترتیب عملیات پیشتنیدگی.  

    ۳ -شکل بلوک انتهایی نسبت به شکل کلی عضو. 

    ۴ -موقعیت گیرهها شامل عدم تقارن، آثار گروهی و فاصله از لبه‌ها. 

    ۵ -تاثیر عکس‌العمل تکیه‌گاه. 

    ۶ -نیروی ناشی از انحنا یا واگرایی کابل‌ها.  

    ۹-۲۴-۱۲-۱-۱

    ضوابط این بند در خصوص صفحات گیره گرد، مربع و مستطیلی است که به صورت متقارن در وجه انتهایی مربع یا مسطیلی یک عضو پس‌کشیده قرار داده شدهاند. نیروهای کششی که در بلوک‌های انتهایی یا مناطق انتهایی عناصر پس کشیده یا کابل چسبیده باعث ترکیدن بتن میشود باید بر مبنای نیروی جک زدن کابل تخمین زده شود. نیروی کششی پکاننده (Fbst) موجود در یک بلوک انتهایی مربع شکل منفرد که بطور متقارن تحت نیروی یک گیره مربع شکل قرار می‌گیرد از رابطه (۹-۲۴-۴۳) محاسبه می‌شود:

    در این رابطه Yo ، عرض بلوک انتهایی و Ypo ،عرض سطح تحت فشار میباشد.  

    نیروی کششی پکاننده در محدودهای به فاصله ۰/۱ تا یک برابر عرض بلوک انتهایی از وجه انتهایی بوجود می‌آید. مقاومت طراحی آرماتورهایی که برای تحمل این نیروی کششی قرار داده می‌شود. مقاومت طراحی آرماتورهایی که برای تحمل این نیروی کششی قرار داده می‌شود معادل φsfy اختیار می‌شود،‌ مگر آنکه پوشش آرماتور کمتر از ۵۰ میلی‌متر باشد که در این صورت تنش کششی در آرماتور به ۲۰۰N/mm۲ محدود می‌گردد. در بلوک انتهایی مستطیلی شکل، نیروی کششی پکانده در هر یک از دو جهت اصلی بطور جداگانه،‌براساس رابطه ۹-۲۴-۴۳ تعیین می‌گردد.

    ۹-۲۴-۱۲-۱-۲

    برای گیره‌های گرد، یک سطح مربع شکل معادل معیار محاسبه می‌باشد. در بلوک انتهایی که چند گیره تعبیه شده است باید آن را به منشورهایی که بطور متقارن بارگذاری شده‌اند تقسیم نمود و هر منشور را به روش قبل مورد بررسی قرار داد. در این صورت آرماتوربندی بلوک انتهایی باید طوری باشد که انسجام گروه گیره‌ها تامین شود.  

    ۹-۲۴-۱۲-۱-۳

    در مورد بلوک‌های انتهایی که مقطع عرضی آنها با مقطع عرضی عضو متفاوت است. باید با مراجعه به مدارک فنی ارائه شده در این باره طراحی را انجام داد. در مواردی که گیره‌ها از انتهای آزاد یک قطعه شروع نمیشوند، نیروهای پیشتنیدگی نه تنها با ایجاد فشار در جلوی خود بلکه با ایجاد کشش در پشت سر خود نیز به قطعه بتنی منتقل می‌شوند، در این صورت فرض آنست که نیروی کششی در پشت سر گیره نصف نیروی پیش‌تنیدگی است.  

    مابه‌التفاوت این نیروی کششی و فشاری موجود در بتن پشت سر گیره‌ها باید به کمک آرماتورهای غیرپیش‌تنیده تحمل شود. طول این آرماتورها از هر طرف گیره باید برابر مجموع نصف طول انتقال نیروهای پیش‌تنیدگی در قطعه بعلاوه طول گیردار آرماتورها باشد.  

     آرماتورهای پشت گیره‌ها باید به شکل مارپیچ یا حلقه‌های بسته و تا نزدیک وجه‌های عضو پیش تنیده باشد.  

    ۹-۲۴-۱۲-۱-۴

    در مورد تیرهای پیش‌ساخته، که با روش پس‌کشیده ساخته میشوند آرماتورهای برشی باید در پاشنه تیر نیز قرار داده شود. مقدار آرماتورهای برشی موجود در طولی معادل برابر ۱/۴ برابر ارتفاع تیر از سر تیر باید به میزانی باشد که کششی برابر ۰/۰۴ کل نیروی پیش‌تنیدگی را در هر یک از دو جهت عرضی تحمل نماید. بعلاوه در طولی معادل ۱/۵ برابر ارتفاع تیر، آرماتورهای برشی به قطر ۱۰ میلی‌متر و به فاصله ۱۵۰ میلی‌متر باید کل سیم‌ها را احاطه نماید.    

    جزئیات اجرایی ۱۳-۲۴-۹ 

    ۹-۲۴-۱۳-۱ مسیر، محل قرارگیری و پوشش بتنی کابل در روش پس‌کشیده 

    در روش پس‌کشیدگی کابل‌ها داخل مجاری قرار میگیرند که معمولا به کمک لوله با غلاف ایجاد شده‌اند.  

    مسیر کابل‌ها ۲-۱۳-۲۴-۹ 

    بطور کلی مسیر کابل‌ها باید شرایط زیر را دارا باشند:  

    الف) انحراف مجاری از مسیرهای مشخص شده روی نقشه‌ها، حداقل باشد. 

    ب) حداقل شعاع انحنای مجاری مطابق دستورالعمل‌های سیستم پیش‌تنیدگی رعایت شود و برای جذب آثار ناشی از انحنای کابل به ویژه نیروی احتمالی رانش در خلاء جزئیات طراحی مناسب تهیه گردد.  

    پ) در صورت فقدان دستورالعمل خاص سیستم پیش‌تنیدگی، حداقل طول قسمت مستقیم‌الخط مجاری در مجاورت گیره‌ها و قطعات اتصال‌دهنده ۵۰۰ میلیمتر باشد.  

    ت) نحوه تعبیه گیره‌ها طوری باشد که شرایط هندسی و مکانیکی مندرج در بند چهارم این بخش و دستورالعمل‌های سیستم پیش‌تنیدگی رعایت شوند، بعلاوه برای تامین نفوذناپذیری آب به محل گیره‌ها و قطعات اتصال‌دهنده، پوشاندن و عرق کردن آنها در بتن باید آشان باشد. در غیر این صورت باید تدابیر ویژه پیش‌بینی و روی نقشه‌های اجرایی قید گردد. قطعات اتصال دهنده باید در محل‌هایی قرار گیرند که مقاطع بتن پس از کسر قسمت اشغال شده توسط کوپلرها، در برابر خمش و برش مقاوم بمانند.

    ۳-۱۳-۲۴-۹  محل قرارگیری و پوشش بتنی کابل‌ها


    ۱-۳-۱۳-۲۴-۹ 
    دسته کردن کابل


    شرایط دسته کردن کابل‌ها با توجه به شکل ۲-۲۴-۹ به این شرح می‌باشد:

    الف) تعداد کابل‌ها در هر دسته کابل محدود است به :

    برای φ<50mm : حداکثر ۶ عدد با رعایت حداکثر ۳ عدد در جهت قائم و دو عد در جهت افقی

    برای ۵۰mm<φ>۱۰۰mm: حداکثر ۲ عدد در جهت قائم

    برای φ>۱۰۰mm : یک عدد

    φ قطر بیرونی غلاف است.

    در شکل (۹ـ۲۴ـ۳) ev و eh به ترتیب فواصل آزاد عمودی و افقی کابل یا دسته کابل‌ها می‌باشد.

    ب) غلاف هنگام بتن ریزی نباید نسبت به هم جابجا شوند.

    ت) مقاومت غلاف برای تحمل نیروهایی که در اثر کشیدن کابل‌ها در سایر غلاف‌ها ایجاد شده، باید کافی باشد و تغییر شکلی بوجود نیاید که مخل عملیات تزریق شود.  

    ث) عملیات تزریق غلاف‌های یک دسته، تواما و هم‌زمان انجام شود. روش تزریق و مشخصات ملات آن باید مطابق با ضوابط مندرج آئین‌نامه‌ها یا استانداردهای معتبر کشور باشد. 

    قطرهای درونی و بیرونی غلاف بر حسب نوع غلاف و کابل در مدارک سیستم‌های پیش تنیده مشخص شده است.  

    فاصله آزاد بین کابل‌ها ۲-۳-۱۳-۲۴-۹ 

    فاصله آزاد قائم بین کابلهای منفرد با دسته کابل‌ها ev، از هم نباید از قطر بیرونی غلاف φ کمتر باشد. حداقل فاصله آزاد افقی آنها eh برای آرایش

    برابر با قطر بیرونی غلاف φ و برای سایر آرایش برابر با ۱/۵ برابر قطر بیرونی غلاف ۱/۵φ در نظر گرفته شده و در هر حال این فواصل نباید از ۵۰ میلی‌متر کمتر باشد.

    ۹-۲۴-۱۳-۳-۳ فاصله کابل منفرد یا دسته کابل از جدارههای خارجی بتن 

    حداقل پوشش بتن روی کابل یا دسته کابل باید برابر بزرگترین مقادیر زیر باشد:

    ۰/۷۵ a

    ۴۰ میلیمتر 

    φ

    a بعد افقی مستطیل محاط بر غلاف یا دسته غلاف و φ قطر بیرونی غلاف است.  

    ۹-۲۴-۱۳-۴ محل قرارگیری وپوشش بتنی آرماتورهای پیشتنیدگی درروش پیشکشیده 

    در روش پیش کشیده، آرماتورهای پیش‌تنیدگی را باید به صورت مجزا قرار داد. حداقل فاصله بین محور سیم‌ها یا سیم‌های بافته از هم ۳ برابر قطر آنها و حداقل پوشش بتن روی آنها ۴۰ میلیمتر است.  

    ۹-۲۴-۱۴ ضوابط مربوط به آرماتورهای معمولی  

     قطعه جدار آرماتورهای ۱-۱۴-۲۴-۹ 

    در جداره‌های یک قطعه بتن پیش تنیده در جهت محور طولی قطعه باید حداقل ۰/۰۰۱ سطح مقطع قطعه یا ۳۰۰ میلیمتر مربع در هر متر طول جدار، هر کدام بیشتر باشد، میلگرد حرارتی قرار داد. در جهت عمود بر محور طولی نیز در هر متر طول جدار باید ۲۰۰ میلیمتر مربع میلگرد قرار داده شود. میلگردهای جدار باید یکنواخت پخش شوند و فاصله بین آنها از کوچکترین بعد قطعه یا ۳۰۰ میلیمتر، هر کدام کمتر است، کوچکتر باشد. 

    آیا این مقاله به سوالتان پاسخ داده است ؟

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


    دیدگاه ها بسته شده است

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *