فهرست مطالب
اختصاری علائم ۰-۱۹-۹
Ag = مساحت کل مقطع، میلی متر مربع
fc = مقاومت فشاری مشخصه بتن، مگاپاسکال
h = ضخامت کل عضو، میلی متر
k = ضریب طول مؤثر
lc =فاصله قائم آزاد بین تکیه گاه ها، میلیمتر
Nr= بار محوری محاسباتی نهایی دیوار، نیوتن
φc = ضریب جزئی ایمنی بتن
گستره ۱-۱۹-۹
ضوابط این فصل باید برای طراحی دیوارهای بتن آرمه رعایت شوند.
تعاریف ۲-۱۹-۹
۹-۱۹-۲-۱ باربر دیوار
دیوار باربر، دیواری است که بطور عمده زیر اثر بارهای قـائـمـی کـه در امتداد میان صفحه آن، به تنهایی و یا توأم با لنگر خمشی بر آن وارد میشود، قرار دارد.
۹-۱۹-۲-۲ دیوار برشی
دیوار برشی، دیواری است که بطور عمـده زیر اثـر بـارهای جانبی واقع در میان صفحه خود قرار میگیرد و نقش عمده آن مشارکت در تحمل و انتقال این نیروها می‌باشد.
۹-۱۹-۲-۳ دیوار حایل
دیوار حایل، دیواری است که بطور عمده زیر اثر بارهای عمود بر میان صفحه خود قرار میگیرد.
۹-۱۹-۳ ضوابط کلی طراحی
۹-۱۹-۳-۱
دیوارها باید بـرای تـمامی بارهایی که به آنها وارد میشوند، ازجمله بارهای با برون محوری و بارهای جانبی طراحی شوند.
۹-۱۹-۳-۲
اعضای فشاری که بطور یکپارچه با دیوارها ساخته می شـونـد ، بـایـد بـر اساس بند ۲-۸-۱۴-۹ طراحی شوند.
۹-۱۹-۳-۳
برای تأمین پایداری دیوارها باید آنها را به قطعات متقاطـع مجاور مانند کف‌ها، بام‌ها، ستونها، پشت بندهای دیواری، دیـوارهای مـتقاطع یا شالوده‌ها مهارکرد.
۹-۱۹-۳-۴
انتقال نیرو از پای دیوار به شالوده باید بر اساس ضابطه بند ۹-۲۰-۶ صورت گیرد.
۹-۱۹-۴ محدودیت آرماتورها
۹-۱۹-۴-۱
در دیوارها آرماتـورهای قائـم و افقی‌نباید به ترتیب کمتر از مقادیر مندرج در بندهای ۹-۱۹-۴-۲ و ۹-۱۹-۴-۳ اختیار شوند. در دیوارهایی که زیر اثر نیروی بـرشی قرار می گیرند، رعایت حداقل آرماتور مطابق بند ۹-۱۵-۱۶-۴ نیز الزامی است.
۹-۱۹-۴-۲
حداقل نسبت مساحت مقطع آرماتور قائم به مساحت کل مقطع برای میلگردهای مختلف بشرح (الف) و (ب) این بند است:
الفـ برای میلگردهای رده ۴۰۰ S و بالاتر، با قطر ۱۶ میلیمتر و یا کمتر ۰/۰۰۱۲
بـ برای سایر میلگردهای آجدار ۰/۰۰۱۵
۹-۱۹-۴-۳
حداقل نسبت مـساحت مـقـطع آرماتور افقی به مساحت کل مقطع برای آرماتورهای مختلف به شرح (الف) و (ب) این بند است:
الفـ برای میلگردهای رده S400 و بالاتر، با قطر ۱۶ میلیمتر یا کمتر ۰/۰۰۲۰
بـ برای سایر میلگردهای آجدار ۰/۰۰۲۵
۹-۱۹-۴-۴
نسبت مساحت آرماتور قائم و آرماتور افقی به مساحت کل مقطع نباید بیشتر از ۰/۰۴ اختیار شود. مـحـدودیـت مقـدار حداکثر باید درمحل وصله‌های میلگردها نیز رعایت شود.
۹-۱۹-۴-۵
در دیوارهای با ضخامـت بیشتر از ۲۵۰ میلیمتر، به جز دیوارهای زیرزمین و دیوارهای حایل، هر یک از آرماتورهای قائم و افقی باید در دو سفره به موازات سطوح دیوار، مطابق (الف) و (ب) این بند پیش‌بینی شوند.
الف- در دیوارهایی که یک رویه آنها در تماس با خاک یا هوای بیرون قرار دارد، یک شبکه آرماتور شامل حداقل نصف و حداکثـر دوسـوم کـل آرماتور لازم برای هر امتداد باید در فاصلهای بیشتر از ۵۰ میلیمتر و کمتر از یک سوم ضـخـامـت دیوار از رویه در تماس با خاک یا محیط خارجی قرار داده شود و یک شبکه آرماتور شامل باقـیـمانده آرماتور لازم برای هر امتداد باید در فاصل های بیشتر از۲۰ میلیمتر و کمتر از یک سوم ضـخـامت دیوار از رویه دیگر قرار داده شود. پوشش بتنی روی میلگردها باید ضوابط بند ۹-۶-۸ را نیز برآورده کند.
ب- در سایر دیوارها هر شبکه آرماتور شامل نصف آرماتور لازم در هر امتداد باید در فاصلهای بیشتر از ۲۰ میلیمتر و کمتر از یک‌سوم ضخـامـت دیوار از هر رویه قرار داده شود. پوشش بتنی روی میلگردها باید ضوابط بند ۹-۶-۸ را نیز بر آورده کند.
۹-۱۹-۴-۶
فاصله میلگردهای قائم و میلگردهای افقی مجاور در هر شبکه نباید بیشتر از سه برابر ضخامت دیوار و ۳۵۰ میلیمتر باشد.
۹-۱۹-۴-۷
در مواردی که مساحت مقطع کل آرماتور قائم از یک درصد مساحت کل مقطع کمتر است و یا در مواردی که بر اساس طراحی ساختمان، آرماتور قـائـم به عنوان آرماتور فشاری مورد نیاز نیست، محصور کردن میلگردهای قائـم با خاموت الزامی نیست. برای مقادیر بیشتر میلگردهای قائم، آرماتوربندی دیوارها باید مشابه ستونها باشد.
۹-۱۹-۴-۸
دورتا دور بازشوها باید حداقل دو میلگرد با قطر ۱۶ میلیمتر یا معادل آن قرار داده شود. این میلگردها باید از گوشه بازشو به داخل دیوار ادامه یافته و به نحوی مناسب مهار شوند.
۹-۱۹-۵ دیوارهای باربر
۹-۱۹-۵-۱
در دیوارهای بار بر کنترل مقاطع افـقـی در حالـت حدی نهایی مقاومت باید مانند مقاطع تحت فشار و خمش انجام گیرد و ضوابط بندهای ۹-۱۴-۲ تا ۹-۱۴-۴ همراه با ضوابط فصل شانزدهم، مربوط به آثار لاغری، در مورد آنها رعایت شود.
۹-۱۹-۵-۲
در دیوارهای با مقطع مستطیل توپر که در آنها برون محوری بار در حالت حدی نهایی مقاومت کمتر از یک ششم ضخامت دیوار است، کنترل مقاطع دیوار را در حالت حدی نهایی مقاومت میتوان بر اساس رابطه (۹-۱۴-۲) انجام داد و مقاومت محاسباتی مقطع در برابر بار محوری، Nr را با رابطه تجربی (۹-۱۹-۱) محاسبه کرد:
در این رابطه مقدار k از قسمت های (الف) تا (پ) این بند بدست می آید.
الف) در دیوارهای مهار شده در مقابل حرکت جانبی در بالا و پایین که در آنها از چرخش در یک یا در هر دو انتها (بالا و پایین دیوار) جلوگیری به عمل آمده باشد: /۸ ۰ = k
ب) در دیوارهای مهار شده در مقابل حرکت جانبی در بالا و پایین که در آنها از چرخش در دو انتها (بالا و پایین دیوار) جلوگیری به عمل نیامده باشد:
۱ = k
پ) در دیوارهای مهار نشده در مقابل حرکت جانبی:
۲ = k
در حالت کلی هنگامی که از رابطه (۹-۱۹-۱) استفاده نشود، روش طراحی دیوارهای باربر مانند ستون ها می باشد.
۹-۱۹-۵-۳
ضخامت دیوارهایی که بر اساس ضابطه بند ۹ -۱۹-۵-۲ طراحی می شوند، نباید کمتر از مقادیر (الف) و (ب) این بند باشد:
الف- ۱/۲۵ طول آزاد یا ارتفاع آزاد دیوار، هرکدام کوچکتر باشد، و ۱۰۰ میلیمتر
ب- در دیوارهای بیرونی زیرزمینها و سایر دیوارهایی که بطور مستقیم در تماس با خاک قرار دارند: ۲۰۰ میلیمتر
۹-۱۹-۵-۴
طول افقی دیوار که به عنوان ناحیه مؤثر برای هر یک از بارهای متمرکز قائم در نظر گرفته می شود، نباید از پهنای سطح اثر بار به اضافه دو برابر ضخامت دیوار در هر طرف سطح اثر و یا از فاصله مرکز بارهای متمرکز تجاوز کند. در صورت انجام تحلیل دقیق تر، این طول را میتوان تغییر داد.
۹-۱۹-۶ دیوارهای برشی
۹-۱۹-۶-۱
طراحی دیوارهای برشی برای مقاومت در برابر برش باید بر اساس ضوابط بند ۹ -۱۵ -۱۶ انجام گیرد.
۹-۱۹-۶-۲
طراحی دیوارهای برشی برای مقاومت در برابر لنگر خمشی و نیروی محوری باید براساس ضوابط فصل چهاردهم انجام گیرد.
حائل دیوارهای ۷-۱۹-۹
۹-۱۹-۷-۱
دیوارهای حائل باید با توجه به شرایط بارگذاری، بر طبق ضوابط فصل چهاردهم، پانزدهم و هجدهم و ملاحظات مندرج در مبحث هفتم طراحی شوند