فاصله محور تا محور تیرچه‌ها در سقف وافل معمولاً ۶۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر است. این فاصله بر اساس ابعاد قالب وافل و نوع کاربری ساختمان تنظیم می‌شود تا از خمش بیش از حد سقف جلوگیری شود.

بله، سقف وافل به دلیل ساختار دوطرفه (Biaxial) قابلیت اجرای دهانه‌های تا حدود ۱۲ متر را دارد. در صورت نیاز به دهانه‌های بلندتر، می‌توان از وافل‌های عمیق‌تر یا ستون‌های میانی استفاده کرد.

قالب‌های سقف وافل معمولاً از جنس ABS یا پلی‌پروپیلن صنعتی ساخته می‌شوند که مقاومت بالایی در برابر فشار بتن، تغییر شکل و رطوبت دارند و قابلیت استفاده‌ی مکرر در پروژه‌های مختلف را فراهم می‌کنند.

در سقف وافل یک‌طرفه بارها فقط در یک جهت منتقل می‌شوند و برای دهانه‌های کوتاه مناسب است، اما در نوع دوطرفه بارها در هر دو جهت پخش می‌شوند و عملکرد سازه‌ای بسیار بهتری برای دهانه‌های بزرگ دارند.

به‌طور میانگین، وزن سقف وافل ۲۰ تا ۳۰ درصد کمتر از دال توپر بتنی است. این کاهش وزن باعث کاهش نیروی زلزله و سبک‌تر شدن کل سازه می‌شود.

بله. با کاهش مصرف بتن تا ۳۰٪ و فولاد تا ۲۰٪، هزینه تمام‌شده‌ی سقف وافل نسبت به دال‌های معمولی کمتر است، ضمن اینکه سرعت اجرا نیز بالاتر است.

بسته به طراحی معماری پروژه، می‌توان زیر سقف وافل را به‌صورت اکسپوز (نمایان) اجرا کرد تا ظاهر شبکه‌ای و مدرن آن حفظ شود، یا در صورت نیاز با گچ یا سقف کاذب پوشاند.

قالب وافل پلاستیکی ABS با ضخامت بالا بهترین گزینه است، چون سبک، مقاوم، ضدضربه و قابل شست‌وشو است و در برابر فشار بتن تغییر شکل نمی‌دهد.

اجرای سقف وافل باید طبق آیین‌نامه بتن ایران (آبا) و ACI318 انجام شود و شامل کنترل برش پانچ، کاور میلگرد، ویبره مناسب بتن و استفاده از قالب‌های استاندارد باشد.