تست کرگیری بتن چیست؟
این نوع آزمایش به مغزه گیری نیز معروف است، این شیوه را برای تخمین مقاومت بتن به کار می گیرند.
این نوع تست بتن در بین آزمایش هایی که به شکل ثابت انجام می گیرد به عنوان یکی از حساس ترین
روش ها شناخته می شود.
در این شیوه مدل های استوانه ای به وسیله ی مته های الماسی شکل تهیه می گردد و جهت سنجش
به کار می روند.
با توجه به این شیوه احتیاج به هزینه و مدت زمان طولانی دارد، بنابراین به وسیله ی آن امکان دسترسی در
مورد مقاومت بتن به نتیجه ی قابل اطمینان در محل مورد نظر را به دست بیاورد.
تست کرگیری این قابلیت را دارد که در کنار مقاومت فشاری بتن می تواند فاکتورهایی را که مورد احتیاج است
در رابطه با تراکم ، اجزای داخلی بتن، میزان چگالی، کیفیت مخلوط، میزان جذب آب، چگالش، میزان مقاومت آن
در برابر کشش را به دست بیاورید.
پارامترهای زیادی نتیجه ی تست کرگیری بتن را تحت الشعاع قرار می دهد. برای عملیات مغزه گیری مواردی مانند
اندازه ی طول به قطر آن و وجود آرماتور در داخل آن و میزان مقاومت سطح بتن در برابر فشار بسیار دارای اهمیت است.
کاربران برای اینکه بتوانند اطلاعات مطمئن و صحیح را به دست بیاورند باید هنگام تفسیر کردن نتیجه ی تست باید به موارد
بالا توجه کنند.
نمونه ها باید از قطر ۱۰۰ یا ۱۵۰ میلی متری برخوردار باشند. ولی عواملی وجود دارد که باعث می شوند که احتیاج به استفاده
از مغزه های کمتر از ۱۰۰ میلی متر وجود داشته باشد.
این عوامل شامل تراکم زیاد شبکه های آرماتوری که در درون سازه وجود دارد و نکته ی دیگر محدودیتی است که
می تواند در مقطع وجود داشته باشد.
برای اینکه بتوانید در هزینه های نگهداری و انتقال و ذخیره سازی برای تست مغزه گیری صرفه جویی لازم را داشته
باشید نمونه ها را با قطر کمتر و تعداد بیشتر مغزه ها در سطح گسترده تری را انجام دهید.
دستگاه تست کرگیری بتن در عین اینکه قابلیت حمل دارد ولی از وزن سنگینی برخوردار است.
این دستگاه باید در زمان مغزه گیری به شکل ثابت نگه داشته شود تا حرکات طبیعی آن باعث شکستگی
یا کج و معوج شدن نمونه ها نشود.
دستگاه کرگیری از سه قسمت مختلف تشکیل شده است که شامل الکتروموتور، مته و پایه است.
عملیات تست کرگیری بتن باید در شرایط خاصی انجام بگیرد دستگاه باید به شکل عمود بر روی سطح
قرار بگیرد و در عین حال از محل اتصالات نیز فاصله داشته باشد همچنین با از لبه های نمایان که به عنوان
درزها شناخته می شوند فاصله داشته باشند.
نکته ی دیگر اینکه باید زاویه ی تقریبی را که میان محور طولی نمونه های کرگیری و سطح افقی را که بر روی
بتن قرار دارد را برای گزارش یادداشت کنید.
نکته ی دیگر این که در صورتی که بتوانید مغزه گیری را به شکل عمودی بر خمیدگی یا سطح قائم و از محل
میانه ی عضو یا سازه ی بتنی تهیه کنید بهتر است.
معمولا برای به دست آوردن مغزه گیری با اندازه ی مناسب آن را با یک اره ی الماسی برش می دهند
این فرایند را همراه با آب سرد انجام می دهند تا بتوانند دو بخش انتهایی نمونه مغزه را به صورت موازی
و به صورت تقریبی عمودی بر محور نمونه کرگیری به دست آورند.
اغلب سطح نمونه های کرگیری حتی زمانی که تحت برش قرار گرفته باشند به شکل کاملا صاف نیست،
با توجه به این لازم است سطح انتهایی نمونه های کرگیری به شکل کامل صاف شوند.
در صورتی که این فرایند انجام نگیرد امکان تعیین مقاومت نمونه های تست کرگیری بتن به شکل صحیح وجود نخواهد داشت.
پس از اینکه عملیات مسطح سازی به پایان رسید نمونه ها را باید پیش از دو روز قبل از تست کرگیری بتن
آن ها را در آب شناور می کنند.
البته بعضی از کارشناسان اعتقاد دارند که نباید نمونه های مغزه را در آب شناور کرد بلکه درست این است
که نمونه های تست بتن کرگیری کاملا خشک باشند یا اینکه رطوبت موجود در آن ها شبیه به بتن ساختمان
مورد آزمایش باشد.
پس از اینکه نمونه های مغزه را جهت آزمایش کرگیری تهیه و آماده سازی کردند تست مقاومت در مقابل فشار
را به وسیله ی دستگاه انجام می دهند.
تست کرگیری بتن با استاندارد های مختلفی انجام می شود که معمولا پیشنهاد می کنند این آزمایش را بر روی
مغزه های خشک انجام بگیرد از جمله استانداردهای موافق این عملکرد استانداردهای مربوط به استرالیا، سوئیس و آلمان است.
مقاومت در نمونه های مغزه گیری بتن اغلب در سطحی پایین از از نمونه گیری به شکل ی استوانه ای است که
در ابتدا به آن اشاره کردیم.
فاکتورهای بسیاری وجود دارند که بر روی مغزه های مربوط به نمونه های تست کرگیری بتن تاثیر بسزایی دارند.
برای نمونه باید گفت نمونه هایی که حاصل مخلوط بتن یکدست یا یکسان هستند اما از قطر های گوناگونی
نسبت L/D یا طول به قطر هم اندازه این امکان را به وجود می آورد در هنگام انجام آزمایش مربوط به مقاومت
فشاری نتایج مختلفی را ارائه دهند.