با توجه به اینکه طراحی و تامین پارکینگ در هنگام ساخت یک ساختمان از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
این مسئله یکی از موارد ضروری بوده و بدون وجود پارکینگ صدور جواز ساخت به هیچ وجه امکان پذیر نخواهد بود.
در حقیقت اخذ پروانه پایان کار ساختمان بستگی به تامین پارکینگ دارد. به این شکل که آیا پارکینگ در خود
ساختمان احداث می شود با در صورت عدم تامین پارکینگ در محل مورد نظر باید پارکینگ حداکثر تا شعاع
۲۵۰ متری ساختمان احداث شود که در این موقعیت باید شماره ، نام و آدرس پارکینگ ذکر شود.
در هنگام تامین پارکینگ رعایت استانداردهایی الزامی است که شامل: شعاع گردش اتومبیل، خروجی، ورودی فاصله استاندارد بین اتومبیل ها، رمپ و … می شود.
طراحی تعداد پارکینگ و تامین آن با توجه به نوع ساختمان و کاربری آن متفاوت است.
حداقل زمینی که برای احداث پارکینگ ساختمان های تجاری بزرگ گزارش شده ۳۰۰ متر و به اندازه ۴۰ واحد است.
یکی از نکات مهمی که در ارتباط با ساخت پارکینگ وجود دارد دسترسی مستقیم به طبقات است که
می تواند به واسطه راه پله و آسانسور انجام بگیرد که در این موقعیت باید ابعاد راه پله و آسانسور نیز با رعایت استاندارد ساخته شده باشد.
در کنار این موارد ورودی پارکینگ باید به شکلی طراحی شده باشد که تا حد امکان از قطع درختان جلوگیری به عمل آورد.
مساحتی که برای احداث پارکینگ مورد نیاز است با توجه به محاسبه ی فضای تردد ۲۵ متر در نظر گرفته می شود.
براساس قوانین شهرداری عرض راهرو برای عبور اتومبیل تا رسیدن به محل پارکینگ از ۳ متر نباید کمتر باشد
و حداقل ارتفاع پارکینگ از کف تا سقف پارکینگ ۲٫۴۰ متر است. برای عبور افراد پیاده و استفاده آنها از
آسانسور و راه پله به یک مساحت تقریبی ۱٫۴۰ متر نیاز است. عموما در طراحی ساختمان، تامین پارکینگ در
زیر زمین ساختمان انجام میشود که در این حالت، شیب رمپ از ۱۵ درصد نباید بیشتر باشد.
همچنین، میزان اختلاف سطح استاندارد در فضای پارکینگ به اندازه ±۸۰ میباشد.
یکی از نکات مهمی که در هنگام احداث ساختمان در اماکن شلوغ و خیابان هایی که با عرض ۲۴ متر و بیشتر
وجود دارد که برای دسترسی و تامین پارکینگ مناسب این سیستم فضای انباشتی را باید در حدود ۳*۵ در
نظر گرفت.
ساخت رمپ ها با شیب منفی مانند سربالایی یا سرازیری و همچنین ساخت رمپ های L یا U شکل نیز
باید با رعایت قوانین و ضوابط انجام بگیرد.
نکته ی مهم دیگری که در این زمینه وجود دارد این است که در هنگام ساخت و طراحی پارکینگ باید
فضای کافی برای دور زدن اتومبیل ها و جا به جایی آن ها را در نظر داشته با توجه به این مسئله در
حالت استاندارد فاصله ای که برای اولین دیوار از انتهای رمپ در نظر گرفته می شود نباید از ۵٫۴ متر کمتر
باشد.
علاوه بر این باید طراحی پارکینگ به شکلی انجام بگیرد که افراد معلول و پیاده و افرادی که ناتوانی جسمی
دارند امکان عبور و مرور داشته باشند و موارد مربوط به آن پیش بینی شده باشد. یکی دیگر از موارد ضروری و
الزامی برای پارکینگ ها برخورداری از ورودی و خروجی اضطراری است.
با توجه به اینکه محل احداث بناهای تجاری و ساختمان ها دارای انواع مختلفی هستند.
به عنوان مثال بعضی از معابر دارای شیب هستند یعنی دو طرف ساختمان دارای اختلاف سطح است.
در این حالت باید پارکینگ را در قسمتی باید ساخته شود که مشرف به حیاط ساختمان باشد.
این امر باعث می شود که اتومبیل ها امکان دور زدن در فضای حیاط را داشته باشند.
ضوابطی که برای ساختمان های تجاری یا ساختمان هایی با طبقات زیاد وجود دارد.
فضایی که برای این موقعیت استفاده می شود صرف نظر از ستون ها باید ۵ متر فاصله بین ستون برای دو
ماشین رعایت شده باشد.
همان طور که در ابتدا اشاره کردیم تعداد پارکینگی که برای هر ساختمان در نظر گرفته می شود براساس نوع
کاربری آن است.
به شکل معمول تعداد این پارکینگ ها برای مکان های مسکونی برمبنای مساحت ساختمان تعیین می شود.
برای درک بیشتر می توانید به این مثال ها توجه کنید ساختمان هایی که مساحت آن ها ۱۵۰ متر مربع است
به یک پارکینگ نیاز دارند.
در صورتی که مساحت آپارتمان بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ متر مربع باشد دو پارکینگ و مساحت های بیشتر از ۲۵۰ متر
نیاز به ۳ پارکینگ دارند.
اما نحوه تامین پارکینگ در ساختمان های تجاری به شکل دیگری انجام می گیرد.
در این واحد های تجاری به ازای هر ۱۰۰ متر مربع زیر بنا تعداد پارکینگ را مشخص می کنند.
نکته ی قابل ذکر در این مبحث این است که در طراحی و تامین پارکینگ با وجود هر ۲۰ واحد پارکینگ باید یک
واحد را برای افراد ناتوان جسمی و معلولین اختصاص بدهند.
براساس استاندارد های موجود عرض پارکینگ معلولین نباید از ۵٫۳ متر کمتر باشد.
در برخی از شرایط امکان عدم تامین پارکینگ وجود ندارد که در صورت ساخت و احداث آن شهرداری برخورد
شدیدی با سازندگان ساختمان خواهد داشت.
در این مورد می توانیم به ملک هایی اشاره کنیم که در کنار گذرهای به عرض ۴۵ متر یا بیشتر که عبور و مرور
در آن ها به شکل سریع السیر انجام می گیرد اشاره کنیم. احداث پارکینگ در مکان هایی مانند:
گذرگاههای کمتر از ۶ متر، ملکهای در بر گذرهای به عرض ۴۵ متری و بیشتر، در مکانی که درختان قطور و
کهنسال قرار دارند که برای احداث مجبور به قطع این درختان وجود داشته باشد، همچنین احداث پارکینگ در
صد متری تقاطع خیابانهای ۲۰ متری و بالاتر و در مکانهایی با عرض بر کمتر از ۳ متر باشد امکان پذیر نخواهد
بود و به عنوان تخلف محسوب می شود.
نکته ی پایانی اینکه در صورتی که تامین پارکینگ را به شکل مازاد در فضای باز انجام بگیرد.
این اندازه از پارکینگ به عنوان زیر بنای ساختمان به شمار نمی رود و علاوه بر پارکینگ در صورتی که رمپ نیز
در فضای آزاد قرار گرفته باشد به عنوان زیر بنا محسوب نمی شود.